Elvis Keljmendi, sin narko bosa Nasera Keljmendija iz Peći, uhapšen je juče na području Sarajeva zajedno sa još šest osoba koje se dovode u vezu sa izvršenjem više krivičnih djela.
Elvis je najstariji Naserov sin, koji se, pored pored Liridona i Besnika, nalazi na listi najvećih imena kriminalnih kartela iz Meksika i Latinske Amerike. Prije pet godina osuđen je u Prištini na četiri godine zatvora zbog pokušaja ubistva. Elvisu je kaznu izreklo mješovito sudsko vijeće Osnovnog suda u Prištini, sastavljeno od troje kosovskih sudija, saopštio je tada Euleks. Poslije toga Elvis je dobio pasoš BiH u Zvorniku.
On je prvobitno bio optužen za teško ubistvo u pokušaju, koje je počinio sa Elvisom Hodžićem u BiH 2010. godine, ali kako je tokom suđenja priznao krivicu, optužnica je preinačena u pokušaj ubistva.
U žiži javnosti našao se ponovo kada je 2017. godine uhapšen u Beogradu, i to zbog nasilja u porodici i ilegalnog oružja. Elvisa je, naime, prijavila njegova djevojka, kojoj je, prema njenim riječima, u jednom stanu na Zvezdari prijetio da će je ubiti ako ga ostavi.
Osim što je negirao emotivnu vezu sa djevojkom (vjerovatno jer je oženjen), Elvis se branio bizarnom odbranom govoreći da djevojku nije tukao, već da su vježbali za ulogu u jednoj seriji, za koju je on trebalo da obezbijedi angažman. Tada je kod njega pronađen i pištolj.
Porodica Keljmendi
Naser Keljmendi dobro je poznat javnosti jer ga je američka DEA okarakterisala kao najvećeg regionalnog narko-bosa. Počeo je kao švercer tekstila, ali je u međuvremenu “napredovao” do narkotika.
Do osamdesetih godina, prema podacima bezbjednosnih agencija, Naserovi izvori prihoda dolazili su od šverca tekstila i zlata iz Turske, a tokom sankcija je promijenio svoju djelatnost u skladu sa situacijom, pa je tako počeo švercovati naftu, cigarete i narkotike, pa i oružje.
Naser je državljanin Srbije i BiH, ali dometi njegovog poslovanja (što legalnog, što ilegalnog) sežu i do Crne Gore, gdje posjeduje veliki broj nekretnina, ali i hotel na plaži u Ulcinju, pod imenom “Kaza gradne”. Inače, Naser je vlasnik istoimenog hotela na Ilidži.
O tome koliko je njegovo bogatstvo veliko, govori i podatak da kada je 2007. godine izveden pred sarajevske tužioce, nije znao da navede koliko automobila posjeduje, jer nije mogao da ih se sjeti, sa sigurnošću je naveo samo “hamera”, “audija 8” i BMW X5.
Tokom devedesetih godina, kada je, čini se, njegovo poslovanje doživjelo sam vrhunac, protiv Keljmendija su se vodile istrage u nekoliko država. Ipak, to nije bio prvi put da se našao pred sudskim organima. Još 1976. godine u Peći osuđen je na godinu i šest mjeseci zbog pokušaja ubistva.
Maja 2013. hapšen je u Prištini po Interpolovoj potjernici, koju je za njim raspisala BiH zbog organizovanog kriminala. Pritvor mu je 28. februara 2017. zamijenjen kućnim, a 17. marta mu je potpuno ukinut.
Postupak protiv Keljmendija je preuzeo Euleks i suđenje mu je počelo 16. januara 2015. Oni terete Nasera da je kao vođe organizovane grupe bio odgovoran za ubistvo Ramisa Delalića Ćele u Sarajevu 2007. godine.
Istom optužnicom na teret mu se stavlja posjedovanje 100 kilograma heroina, 150 tableta za izradu sintetičkih droga i oko 2,5 tona prečišćene sirćetne kiseline namijenjene za proizvodnju narkotika.
Keljmendi je, prema podacima nekoliko službi, otišao toliko daleko da je organizovao oružani napad na kancelariju Unmika u Domu kulture u Peći, u namjeri da uništi dokazni materijal o svojoj kriminalnoj djelatnosti.
Navodno je radio i za metohijski klan koji je predvodio Ramuš Haradinej, makar tako govore operativni podaci BIA. Tokom devedesetih, bio je jedan od glavnih finansijera OVK, a sa svojom grupom držao je monopol nad prometom droge, oružja, bijelog roblja i duvana na teritoriji Peći.
Zanimljivo je da je u jednom trenutku ovaj okorjeli kriminalac donirao novac za izgradnju džamije kod Sarajeva, a da su iz tamošnje Islamske zajednici tvrdili da nemaju mogućnost provjere novca koji im donatori ustupaju, te ne znaju na koji način je on stečen.
Liridon Keljmendi
Dobro utabanom stazom kriminala krenuli su i njegovi sinovi, koji su više puta dospijevali na stranice crne hronike zbog različitih krivičnih djela. Nije im strano nasilničko ponašanje, falsifikovanje…
Drugi sin Liridon ležao je u spuškom zatvoru jer je podstrekivao službenike policije da njemu i bratu Elvisu izdaju lažna dokumenta. On je samo dva mjeseca nakon izlaska iz zatvora ponovo bio uhapšen zbog narušavanja javnog reda.
Ubrzo je protjeran iz Crne Gore, a tu državu su napustili i njegovi rođaci i bliski saradnici za koje se sumnja da su pomagali u skrivanju njegovog oca Nasera. Ipak, u medijima se pojavio ponovo kao jatak Filipa Vilotijevića i Vukašina Smiljanića.
Filipa Vilotijevića, sina novosadskog kriminalca crnogorskog porijekla Kićuna Vilotijevića, srpska policija tražila je zbog pucnjave na splavu “Džast Vanila” u Beogradu koja se dogodila 2013. godine. Tada je ubijena Tamara Radulović (29), djevojka koju je pogodio zalutali metak.
Uhapšen je na prelazu Merdare, a vjerovalo se da ga je sve vrijeme krio upravo Liridon.
Besnik Keljmendi
Gotovo ista sudbina zadesila je i trećeg Naserovog sina Besnika. U javnosti se pojavio kada mu granična policija Crne Gore avgusta 2014. nije dozvolila ulazak u zemlju, a on tobož bio šokiran kako je to moguće.
– Ne mogu da shvatim iz kog razloga mi je uskraćena sloboda kretanja u državi u kojoj legalno posjedujem hotel i drugu nepokretnu imovinu. Firma koju vodim regularno plaća porez državi. Ako imam ikakav prekršaj neka mi kažu, ne samo u Crnoj Gori nego bilo gdje u svijetu. Nikome ništa loše nisam uradio – kazao je tada Besnik.
Inače, vlasnik je vile kod koje je uhapšen Jovan Vukotić, koji se smatra vođom škaljarskog klana, a prema nekim informacijama, sa porodicom živi u Sarajevu.
Sumnjalo se da je porodica Keljmendi čuvala i Čabu Dera u nekom od svojih rezidencija ili štek stanova, plaćenika odgovornog za više ubistava u Srbiji i Evropi, koji je u Mađarskoj osuđen na doživotnu robiju, a u Srbiji na kaznu od 40 godina zatvora.
U oktobru 2018., u crnogorskoj javnosti se pojavila informacija proistekla od tamošnjih bezbjednosnih službi koja govori da je Alan Kožar, vođa barske kriminalne grupe i saradnik klana Luke Bojovića, takođe utočište pronašao u jednoj od štek-kuća Keljmendija, piše Blic.
