Slavni bokseri ovih prostora sa ostvarenim uspjesima
“Mrzeo sam svaki minut treninga, ali rekao sam: “Nemoj odustati. Pati sada i živi ostatak života kao šampion.” – rekao je slavni bokser Muhamed Ali i upravo tako je i živjeo. Najbolji bokseri svih vremena poput Džoa Frejzera, Džordža Forman i Kena Nortona vodili su bitke sa “Najvećim”.
Možda su baš po uzoru na ove bokserske veličine naš najboljii bokseri poželjeli da se bave ovim sportom. Moramo u životu imati nekoga na koga ćemo da se ugledamo, a nema bolje opcije od najuspešnijih ljudi u svojoj profesiji. Probrali smo za danas borce koji su u borbama ostavljali krv, suze i znoj kako bi sa ponosom postali najbolji srpski bokseri.
Krem de la krem
“Ako kaniš pobediti, ne smeš izgubiti.” – izjava je iz čuvenog stripa Alana Forda. Tu umotvorinu može primijeniti svaki bokser prije ulaska u ring, jer pobjeda mora biti imperativ kako bi se sačuvala glava. Bokseri koje smo izdvojili danas ređali su trijumfe na razne načine, a oni su :
- Mate Parlov,
- Zvonimir Vujin,
- Marijan Beneš i
- Slobodan Kačar.
Mate Parlov
Vjerovatno najzvučnije ime među današnjim bokserima. Iako je rođen u Splitsko-dalmatinskoj županiji, slavni bokser predstavljao je reprezentaciju tadašnje Jugoslavije, u čijem je sastavu bila Srbija. Nezgodan je bio Mate u ringu, a u prilog mu je išla činjenica da je lijevoruk. Svoju prvu zlatnu medalju osvojio je na Olimpijskim igrama u Minhenu 1972. godine.
Bio je dvostruki šampion Evrope u poluteškoj kategoriji, osvojio je titulu najboljeg na Balkanu, a uspjeo je da zasluži i dvije Zlatne rukavice. U profesionalnoj karijeri, odigrao je 29 mečeva, upisao 24 pobjede, 3 poraza i 2 remija.
Zvonimir Vujin
Banaćanin rodom iz Zrenjanina ostavio je dubok trag u istoriji jugoslovenskog boksa. Kao i gore pomenuti Parlov, Zvonko je takođe imao snažnu ljevicu koje su se pribojavali protivnici. Brz rad nogu i precizni udarci omogućili su mu da 1968. godine u Meksiku osvoji bronzanu medalju u lakoj kategoriji, a samo 4 godine kasnije osvojio je još jednu bronzu u Minhenu u poluvelter kategoriji. Pored ovih uspjeha, 4 puta je bio šampion Jugoslavije i 3 puta najbolji na Balkanu. U njegovu čast hala sportova u Zrenjaninu danas nosi upravo njegovo ime. I te kako je to i zaslužio.
Prije nego što krenemo o sljedećem bokseru sa naše liste, red je da pomenemo Olimpijske igre koje su se završile, a na njima su se održavali i boks mečevi. Bonus dobrodoslice bez uslova kladionice su spremile za nove korisnike, a upravo taj bonus mogao je da se iskoristi za neku od borbi na Olimpijadi. Sladokusci su imali šta da prate, a boks kladjenje moglo im je donijeti uzbuđenje dok su gledali mečeve. Bonusi su i dalje aktuelni, na vama je samo da ih istražite i pametno iskoristite. No, vreme je za sledeću legendu koju pamte svi srpski bokseri.
Marijan Beneš
Šta reći o ovoj veličini jugoslovenskog boksa? Marijan zaslužuje mnogo više teksta od ovog kojeg ćemo danas ispisati, jer osim što je bio odličan bokser, bio je još bolji čovek. Rođeni Beograđanin svoj život proveo je u Banja Luci. 1979. godine osvaja titulu profesionalnog Evropskog šampiona u EBU verziji.
Karijera bi mu sigurno bila još blistavija da ga povreda oka 1983. godine skroz nije uklonila iz svijeta boksa. Beneš je imao ukupno 39 profesionalnih mečeva iz kojih je skupio 32 pobjede, 6 poraza i jedan remi. Za života je čak uspjeo da izda i knjigu “Druga strana medalje” koju bi svako mogao pročitati.
Slobodan Kačar
Za kraj današnjih redova, ostao nam je još jedan velikan ovog sporta. Najbolji srpski bokseri koji su trenutno aktivni, moraju da znaju za ovo ime. Rođen u Perućici 1957. godine, Boba je imao uz koga da raste i zavoli ovaj sport. Već sa 14 godina uz starijeg brata Tadiju krenuo je da trenira boks, a ostalo je istorija.
U Moskvi na Olimpijskim igrama osvaja zlatnu medalju 1980. godine u poluteškoj kategoriji, a iste godine je imenovan za najboljeg sportistu u Jugoslaviji. 99 uzastopnih pobeda dovoljno govori u njegovom umijeću i vještini, a frapantan je podatak da nije poražen cijelih 8 godina. Jedini je naš bokser koji je osvojio zlato na Olimpijadi i titulu najboljeg profesionalca u sve 4 svetske verzije.
Boksom je nastavio da se bavi u Americi, a legenda Majk Tajson učestvovao je u uvodnim borbama pre Slobodanovih glavnih. “Majk je tada bio na početku karijere, ali vidijelo se da će biti veliki šampion,” izjavio je Kačar u jednom od svojih intervjua.
Nažalost, već smo došli do kraja današnjeg članka, a ostalo je još mnogo toga što bismo htijeli da napišemo kada su u pitanju najbolji bokseri svih vremena sa prostora Srbije i bivše Jugoslavije. Za sada ćete morati da se zadovoljite najužim izborom koji smo danas odabrali, a do sljedećeg puta odgledajte neki meč iz arhive velikana ovog sporta osvježite sjećanje na njih barem na nekoliko minuta.