Nijaz Alispahić, čuveni bosnaskohercegovački književnik i dramaturg, preminuo je jučer u 84. godini. Posljednji ispraćaj će se obaviti ispred Komemorativnog centra u Tuzli u četvrtak 04.01.2024. godine, od 13: 30 do 14:00 sati. Komemoracija će se održati u Narodnom pozorištu Tuzla u 12:00 sati. Rođen je 1940. godine u Kozluku, a najveći dio svog radnog vijeka proveo je u Tuzli. Studije jezika i književnosti završio je u Beogradu, a poslijediplomske studije u Sarajevu. U Gradačcu 1973. godine pokreće književnu manifestaciju “Kikićevi susreti”, a od 1978. godine počinje raditi kao dramaturg Narodnog pozorišta u Tuzli.
Autor brojnih književnih djela, među kojima se ističu zbirke pripovijetki Vrtovi sirotog Halimije i Sihirbaz, zbirke poezije Vatre stišane pjesmom i Karakazan, drame i libreta za operu Hasanaginica i Aska i vuk te drame Zmaj od Bosne, Za dom penzionera spremni, Gola prsa protiv bajoneta…
Ukratko Nijaz Alispahić ostavlja sljedeća djela iza sebe:
Knjige
“Vatre stišane pjesmom”, poezija, (1971);
“Vrtovi sirotog Halimije”, pripovijetke, 1979);
“Karakazan”, poezija, (1996);
“Leda Saliniana” – Kulturna hronika Tuzle, (1997);
“Sihirbaz”, pripovijetke, (1998);
“Hamdibeg”, dramatizacija, (1998);
“Sire, došli su ratnici” – Narodno pozorište Tuzla 1992 – 1995, (1998).
“Hasanaginica” – drama i libreto za operu (1999),
“Tuzlansko sijelo u podne” – hronika (2000)
Drame
“Gola prsa protiv bajoneta” – igrokaz (1980),
“Životopis Ha Ha” – monodrama (1980),
“Raja s Mejdana” – mjuzikl (1986),
“Zmaj od Bosne” – drama (1987),
“Insani i ćuprije” – poetski igrokaz (1995),
“Hasanaginica” – drama (1999),
“Hasanaginica” – libreto za operu (1999),
“Aska i vuk” – drama (2002),
“Aska i vuk” – libreto za operu (2003),
“Za dom penzionera spremni” – drama (2003)
Dramatizacije
“Odumiranje međeda” (1987),
“Derviš i smrt” (1988),
“Tijesna ulica” (1995),
“Hamdibeg” (1997).
Nagrade:
Dvostruki laureat Nagrade “Ivo Andrić” za najbolju pripovijetku za 1983. i 1989.
Nagrada “Zijo Dizdarević” za najbolju pripovijetku za 1977. i 1978.
Nagrada časopisa “Život” za najbolju prozu (1977)
Prva nagrada za najbolju kratku priču banjalučkog “Glasa” (1977) i prištinskog “Jedinstva” (1977)
Dvije Prve nagrade za najbolju novinsku priču “Fronta slobode”
Trostruki laureat Nagrade Udruženja pozorišnih kritičara i teatrologa Bosne i Hercegovine za najbolji repertoar u jednoj sezoni (1983/84, 1985/86, 1988/89)
Nagrada Udruženja pozorišnih kritičara i teatrologa Bosne i Hercegovine za najbolju dramatizaciju (“Derviš i smrt”, 1989).
Povelja za životno djelo “Hasan Kaimija” 2005.godine
(tuzlanski.ba/Zvornicki.ba)
