Uz rad na plodnim njivama, ovčari na području srebreničke opštine ovih dana šišaju i ovce. Naporan je posao gajiti i šišati ovce, kaže Abdulah Mešanović (68), jedan od najpoznatijih ovčara iz Klotjevca, četrdeset kilometara od Srebrenice.
Ovce se šišaju s prvim toplim proljetnim danima, a janjad dva mjeseca kasnije. Mešanović kaže da za njegovo stado od 200 ovaca šišanje traje dva dana i na tom poslu angažirano je svih sedam članova njegove porodice, a u pomoć pristignu i komšije i rodbina.
Njegov sin Halid (40) nabavio je električnu mašinu za šišanje. Kaže da je za jedan nož mašine i nekoliko ručnih makaza izdvojio oko 200 maraka. Po dobar alat morao je ići u Srbiju, jer ga na srebreničkom tržištu nema.
Nakon završenog šišanja Mešanovići vunu natovare na traktor, odvezu je na prikladno mjesto i zapale. Nekoliko godina vunu su bacali u potoke, ali su prestali, jer je tamo dugo stajala i divljač ju je raznosila po njivama i šumama.
“Nema otkupa vune, pa je svi ovčari iz ove opštine moraju uništavati. Za vlastite potrebe ostavimo tri runa, operem ih, vunovlačar u Bratuncu ih očešlja, a žene ispletu čarape i druge tople odjevne predmete”, kaže Abdulah Mešanović.
Nekad se sve otkupljivalo
Abdulah se prisjeća da je prije rata na području srebreničke opštine svaka mjesna zajednica imala državnu otkupnu stanicu. Otkupljivalo se sve – ljekobilje, šumski plodovi, puževi, sve vrste gljiva, orasi, sirove i suhe šljive, a najviše su se tražile vuna i koža, jer su tada bile razvijene tekstilna i kožarska industrija. Otkupne stanice odmah su plaćale predatu robu.
Izvor: Dnevni avaz
