Srednjovekovni grad Koprijan, poznat i kao Kurvingrad, na teritoriji opštine Doljevac, danas predstavlja ruševinu koja čeka obnovu. Arheološka istraživanja su obnovljena prije nekoliko godina, ali legende vezane za njegovo intrigantno ime postoje mnogo duže.
Prvi istorijski zapisi o Koprijanu potiču iz vremena Rimljana, što potvrđuje njegovu dugu i burnu prošlost. Ostatci grada se danas nalaze na desnoj obali Južne Morave, u selu Klisura, nedaleko od Niša.
Vidljivi ostaci potiču iz srednjeg vijeka kada je srpski vlastelin Nenad, 1372. godine, na temeljima starijeg utvrđenja podigao novi odbrambeni grad. Prema podacima sa sajta Turističke organizacije opštine Doljevac, grad je bio opasan velikim šancem koji je služio za zaštitu. Koprijan je imao i svoje predgrađe, u kojem se nalazila crkva, što dodatno ističe značaj ovog utvrđenja.
Nakon propasti srpske srednjovekovne države, Turci su koristili grad.
I dok ruševine čekaju opsežna istraživanja, lokalne legende pričaju zanimljive priče o poreklu imena Kurvingrad, koje je mnogo poznatije među mještanima od imena Koprijan, prenosi Telegraf.
Postoji više legendi o tome kako je grad dobio ovako neuobičajeno ime. Jedna legenda kaže da je za sve kriva “nemoralna dama” koja je, tokom opsade, noću napuštala grad i svojom ljepotom obmanjivala stražare da joj otvore kapije.
Druga, rasprostranjenija legenda, govori o imućnoj gospođi, za koju se pričalo da je noću odlazila u obližnji manastir Svetog Jovana na brdu Komniga “radi molitve”. Međutim, ubrzo se saznalo da je ona zavela lokalnog sveštenika ili monaha, te da je noću prostirala platno od grada do crkve, kako bi neopaženo prelazila.
Postoje i jednostavnija objašnjenja za ime grada. Neki vjeruju da su Turci dali namjerno pogrdno ime srpskom utvrđenju, dok drugi smatraju da ime potiče od ugarskog kralja Matije Korvina. Ipak, za ovu teoriju nema dovoljno istorijskih dokaza.
Što se novije istorije tiče, sami mještani su doprinjeli razgradnji utvrđenja. Nakon što je grad izgubio svoju odbrambenu funkciju, lokalno stanovništvo je počelo da odnosi kamenje za gradnju svojih kuća.
Grad je 1947. godine stavljen pod zaštitu države i proglašen kulturnim dobrom od velikog značaja.
Kurvingrad je dugo bio u zapuštenom stanju, sa tek nekoliko preostalih zidina, ali posljednjih godina radilo se na uređenju, pristupu turistima, kao i arheološkim istraživanjima.
