U Zvorniku, 11.10.2019.godine u maloj sali Doma omladine sa početkom u 18,30 časova održana je promocija romana TAŠEzonija , autora Mladena Radovića.
Učesnici promocije bili su Aleksandra Ristić, Dejan Spasojević, zatim gost iz Beograda Čedna Radinović Lukić Lalić koja je izmedju ostalog istakla:
”Lirika kroz roman, splet prelijepe poezije, sa lirskim akcentima jedne duše koja umije da voli . Voli do toliko velike visine, tačke jedne mašte kroz realnost analitičkih razmišljanja, koncentracijom uma kroz monologe, koji nam se čak čine u momentima da su se desili ili se pak uopće nisu desili.Ljubav gledana kao pokušaj, zatim ljubav koja je već zaživjela, veoma jak uticaj psihologije, kroz analizu uma kako svog, tako i djevojke koja je prikazana kao ličnost što zaokupira život, godišnja doba, dok opet na kraju se vidi kao razočarenje.Kako te pisac vidi, takav odlaziš u vječnost kroz pisanu riječ Izrazita elokventnost pisca, vokabular, načitanost , koja se očituje , vlada kroz pojam ljubavi, bola, razočarenja, kajanja, sramote, ali i opstanka želje kroz misao OPET BIH”…
Autor ove knjige je u svom obraćanju rekao :
”Nisam birao mesto gde ću pisati, niti vreme.Samo sam znao da moram da je napišem, ne znam zašto.Sudarao sam davno napisano sa onim od juče tako da sam imao problem sa lutanjem misli ali srećom, urednik ove knjige Nevena Milosavljević mi je pomogla da to sredim.
Da ne dužim, ovo je knjiga za mene i nju u razumnom smislu.Čudan naziv knjige je jako prost, saznaćeš kad protutnjaš mojom emotivnom džunglom”
Na kraju Dejan Spasojević je rekao da je knjiga dobra i preporučje čitalačkoj publici i da mu je na samom početku jedna rečenica bila podstrek da pročita roman do kraja a to je sledeća
Iz recenzije Nevene Milosavljević, prof srpske književnosti i jezika
”Ono što je suštinsko za moderni postupak pisanja jeste da književno delo obrađuje savremene teme ili, pak da aktivira nasleđe i odene ga u novo ruho, pripovedajući na savremen način i podražavajući modernu leksiku. Upravo ono što karakteriše knjigu Tašezonija autora Mladena Radovića, je izbor dobro poznate teme, nikad dovoljno iscrpljene u čitavoj istoriji književnosti – žene, i da na jedan urbani način, sa psihološkog aspekta, prodre u um jedne žene, proučavajući njenu ličnost do ogoljenosti. Sam naslov Tašezonija je indikativan, na prvi pogled deluje kao zagonetka, ali već posle prvih stranica knjige, mi ćemo otkriti njegovo značenje, dajući mu tim saznanjem još univerzalniji značaj. Prvi deo ove neobične kovanice nastao je od nadimka Taša, dok drugi deo zonija, može biti izvedeno od imena oblasti na severu Južne Amerike – Amazonija (autor nam i ovo otkriva, nazivajući je Amazonkom). Ime je dobila po reci Amazon, predstavlja ogromno prostranstvo prašume, koja je oduvek zaokupljala pažnju ljudske civilizacije. Gusta, neprohodna, tajanstvena, nikad do kraja istražena. Ima li savršenijeg poređenja od ovog, jer uistinu, žena i jeste Amazonija. Žena je misaono prostranstvo, želja da se istraže njeni najmračniji delovi ličnosti i lepote, nepresušna je. O takvom jednom nepreglednom prostranstvu, o ženi, sa svim svojim vrlinama i manama, govori nam autor ove knjige, gde njegova ljubav doprinosi da čitava priča dobije uzvišeniji smisao”.
(As Oglas)